Standardy ochrony małoletnich w Muzeum Iluzji we Wrocławiu 

Muzeum Iluzji we Wrocławiu prowadzi działalność, w ramach której z prowadzonej ekspozycji korzystać mogą zarówno osoby dorosłe jak i małoletnie, rozwijając swoje zainteresowania. 

Mając na celu zabezpieczenie dobra małoletnich korzystających z ekspozycji Muzeum Iluzji lub innych wydarzeń organizowanych w Muzeum Zarząd Muzeum Iluzji we Wrocławiu wprowadza niniejszym Standardy Ochrony Małoletnich, obowiązujące w działalności Muzeum. 

§ 1 DEFINICJE 

1. Jeżeli w niniejszych Standardach Ochrony Małoletnich (SOM) użyte zostały poniższe pojęcia, należy je rozumieć zgodnie z poniższymi definicjami: 

a) ustawa – ustawa z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich (t. j. Dz.U. z 2023 poz. 304 z późn. zmianami), 

b) Muzeum – Muzeum Iluzji we Wrocławiu, 

c) małoletni (dziecko lub młodzież) – osoba, która nie ukończyła 18 roku życia, 

d) opiekun dziecka – osoba sprawująca opiekę i nadzór nad dzieckiem podczas jego pobytu w  Muzeum, uprawniona do reprezentacji dziecka, rodzic lub opiekun prawny małoletniego, 

e) pracownicy Muzeum – osoby zatrudnione w Muzeum na podstawie umowy o pracę lub  umowy cywilnoprawnej albo wykonujące w Muzeum czynności na zasadzie delegowania,  wolontariatu, w tym także stażyści, praktykanci itp. 

f) Zarząd – zarząd Muzeum Iluzji Wrocław sp. z o. o. we Wrocławiu,  

g ) zespół interwencyjny – wyznaczona przez Zarząd grupa pracowników Muzeum,  odpowiedzialna za podejmowanie działań w przypadku podejrzenia krzywdzenia lub możliwości  popełnienia przestępstwa wobec małoletniego, 

h) osoba odpowiedzialna za Standardy Ochrony Małoletnich – osoba wyznaczona przez Zarząd  w celu sprawowania nadzoru nad przestrzeganiem niniejszych Standardów 

i) dane osobowe małoletniego – wszelkie informacje umożliwiające identyfikację małoletniego, 

j) krzywdzenie – każde zamierzone lub niezamierzone działanie, lub zaniechanie przez jakąkolwiek osobę, w tym członka pracownika Muzeum, których rezultat narusza prawa i swobody dzieci lub zakłóca ich rozwój. Krzywdzenie mieć formę przemocy fizycznej, psychicznej,  seksualnej lub zaniedbania, albo zawierać elementy kilku z ww. form przemocy. Za krzywdzenie  może być uznane działanie, które nie jest przestępstwem lub wykroczeniem w rozumieniu  przepisów prawa, 

k) zaniedbanie – zaniedbywanie obowiązku zaspokajania podstawowych potrzeb materialnych i  emocjonalnych małoletniego przez opiekunów prawnych dziecka lub inne osoby, zobowiązane do  sprawowania opieki nad dzieckiem , 

l) przestępstwo na szkodę małoletniego –czyn zabroniony w rozumieniu przepisów kodeksu  karnego 

m) przemoc fizyczna – zamierzone uszkodzenie ciała, zadawanie bólu lub stosowanie groźby  uszkodzenia ciała, 

n) przemoc emocjonalna – zamierzone poniżanie, upokarzanie i ośmieszanie, uporczywe i  niekonstruktywne krytykowanie, manipulowanie, nieudzielanie wsparcia, stawianie  nieadekwatnych wymagań i oczekiwań, 

o) przemoc seksualna – angażowanie małoletniego w jakąkolwiek aktywność seksualną przez  osobę dorosłą lub innego małoletiego, w tym zachowania polegające na kontakcie fizycznym lub  bez kontaktu fizycznego (np. prezentowanie materiałów pornograficznych, utrwalanie wizerunku  małoletniego na materiałach pornograficznych, podglądanie, ekshibicjonizm itp.) 

§ 2 ZASADY REKRUTACJI PRACOWNIKÓW MUZEUM I PODEJMOWANIA  WSPÓŁPRACY Z ZAKRESIE DZIAŁAŃ Z MAŁOLETNIMI. 

1. Rekrutacja pracowników Muzeum gwarantować ma, że pracownicy mogący podczas  wykonywania obowiązków służbowych mieć kontakt z dziećmi lub młodzieżą, będą do tego  przygotowani oraz spełniać będą wymagania wynikające z przepisów ustawy.  

2. Przed nawiązaniem stosunku pracy lub przed dopuszczeniem, na jakiejkolwiek podstawie  prawnej, danej osoby do wykonywania działalności związanej z edukacją lub realizacją innych  zainteresowań przez małoletnich (albo też innej z działalności, o których mowa w art. 21 ust. 1 

ustawy) Muzeum obowiązane jest do uzyskania informacji, czy dane tej osoby są zamieszczone w  Rejestrze Sprawców Przestępstw na tle Seksualnym (Rejestr z dostępem ograniczonym oraz Rejestr osób w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystywaniu  seksualnemu małoletnich poniżej 15 lat wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze). 

3. Osoba, o której mowa w ust. 1, przedkłada Muzeum informację z Krajowego Rejestru Karnego  w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu Karnego, w art. 189 a i art.  207 Kodeksu Karnego oraz Ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (DZ. U.  z 2023 r. poz. 172 oraz z 2022 r. poz. 2600), lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny  zabronione określone w przepisach prawa obcego. 

4. Osoba, o której mowa w ust. 1, posiadająca obywatelstwo innego państwa, niż Rzeczpospolita  Polska, ponadto przedkłada Muzeum informację z rejestru karnego państwa obywatelstwa  uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z  dziećmi.  

5. Osoba, o której mowa w ust. 3 składa Muzeum oświadczenie o państwie lub państwach, w których zamieszkiwała w ciągu ostatnich 20 lat, innych, niż Rzeczpospolita Polska i państwo obywatelstwa, oraz jednocześnie przedkłada Muzeum informację z rejestrów karnych tych państw  uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z  dziećmi.  

6. Jeżeli prawo państwa, o którym mowa w ust. 4 nie przewiduje wydawania informacji do  celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi, przedkłada  się informację z rejestru karnego tego państwa. Jeśli w państwie tym nie przewiduje się  sporządzenia informacji lub nie prowadzi się rejestru karnego, osoba, o której mowa ust. 3 składa  Muzeum pisemne oświadczenie o tym fakcie wraz z oświadczeniem, że nie była prawomocnie  skazana w tym państwie za czyny zabronione odpowiadające przestępstwom określonym w  rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z  dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz nie wydano wobec niej innego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuściła się takich czynów zabronionych, oraz że nie ma obowiązku  wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy stosowania się do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych  zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem,  świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją  innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi. 

7. Oświadczenia, o których mowa w ust. 5 i 6 składane są pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.  

8. Pod oświadczeniami składanymi pod rygorem odpowiedzialności karnej kandydat na  pracownika Muzeum składa oświadczenie o następującej treści: „Jestem świadom/a  odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Oświadczenie to zastępuje  pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. 

9. W sytuacji podejmowania przez Muzeum współpracy z innymi instytucjami, firmami lub  organizatorami w zakresie działalności związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem lub  realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi, na organizatorze zajęć  ciąży obowiązek zapewnienia bezpiecznej rekrutacji pracowników poprzez zastosowanie procedur  rekrutacji, zgodnych z przepisami ustawy. 

10. Podmioty współpracujące z Muzeum, o których mowa w ust. 11 przedkładają osobie  odpowiedzialnej za realizację Standardów w Muzeum oświadczenie w formie co najmniej  dokumentowej, że stosują zasady bezpiecznej rekrutacji pracowników zgodnie z ustawą. 

11. Wydruk z Rejestru oraz informacje z Krajowego Rejestru Karnego przechowuje się w aktach  osobowych pracownika lub analogicznej dokumentacji dotyczącej praktykanta, stażystę,  wolontariusza, osoby zatrudnionej oparciu o umowę cywilnoprawną. 

12. Przed dopuszczeniem pracownika do pracy zostaje on zapoznany ze Standardami (SOM)  obowiązującymi w Muzeum, co potwierdza w pisemnym oświadczeniu, zobowiązując się do ich  przestrzegania.  

§ 3 ZASADY ZACHOWANIA PRACOWNIKÓW MUZEUM W KONTAKTACH Z  MAŁOLETNIMI  

1. W Muzeum obowiązują zasady bezpiecznych relacji pracowników Muzeum w kontakcie z  małoletnimi. Zasady te są przestrzegane przez wszystkich pracowników Muzeum, mających  styczność z małoletnimi podczas wykonywania obowiązków pracowniczych.  

2. Podstawową zasadą jest działanie na rzecz bezpieczeństwa i dobra małoletnich podczas ich  pobytu w Muzeum.  

3. Pracownicy Muzeum traktują małoletnich z szacunkiem, poszanowaniem ich godności oraz  wrażliwości.  

4. Pracownicy Muzeum zobowiązani są do utrzymywania profesjonalnych relacji z małoletnimi  oraz każdorazowego rozważenia, czy reakcja, komunikat bądź działanie wobec małoletniego są  adekwatne do sytuacji, bezpieczne i uzasadnione.  

5. Pracownicy Muzeum stale monitorują zachowania oraz stan małoletnich podczas ich pobytu w  Muzeum, zwracając uwagę na prawidłowość relacji pomiędzy małoletnimi a innymi osobami,  znajdującymi się w Muzeum, w tym także innymi pracownikami.  

7. Niedopuszczane jest tolerowanie oraz brak reakcji ze strony pracowników Muzeum na  jakiegokolwiek zachowania, które mogą stanowić krzywdzenie małoletnich ze strony zarówno  dorosłych jak i innych małoletnich. 

§ 4 

1. Pracownicy Muzeum, współpracownicy i organizatorzy, mający kontakt z dziećmi lub  młodzieżą:  

a) traktują równo każdego małoletniego bez względu na jego pochodzenie, wygląd, przekonania,  wyznanie, kolor skóry itp., 

b) odnoszą się z szacunkiem do jego innych przekonań, doświadczeń, innej perspektywy  wynikającej z bycia małoletnim, 

c) wysłuchują małoletniego z uwagą i traktują jego wypowiedzi oraz przedstawioną wersję  zdarzeń, opinię z należyta powagą, 

d) używają języka pozbawionego etykiet, dostosowanego do poziomu rozwoju małoletniego, e) odnoszą się do małoletniego z szacunkiem. 

2. Niedozwolone są następujące zachowania wobec małoletnich: 

a) wszelkie zachowania, które mają znamiona innych form przemocy fizycznej, psychicznej lub  wykorzystywania seksualnego, 

b) wszelkie zachowania, które zawstydzają, upokarzają, deprecjonują lub poniżają małoletniego, c) niestosowny kontakt fizyczny z małoletnim, naruszający ich godność lub wolność, 

d) akceptowanie bądź uczestniczenie w nielegalnych czynnościach, w które angażowane jest  dziecko, 

e) nawiązywanie z dzieckiem relacji o charakterze seksualnym, 

f) opowiadanie w obecności małoletniego żartów o podtekście seksualnym, obscenicznym i  wulgarnym, 

g) naruszanie nietykalności małoletniego poprzez wszelkie formy „niechcianej czułości”, pełne i  mocne uściski, objęcia itp., 

h) poklepywanie po udach, kolanach innych częściach ciała, 

i) bicia, szturchania, popychania oraz jakikolwiek inny sposób naruszania integralności fizycznej  małoletniego, 

j) dotykania małoletniego w sposób, który może być uznany za nieprzyzwoity lub niestosowny.

3. Kontakt fizyczny z małoletnimi jest dopuszczalny w sytuacjach: 

a) pomocy w prawidłowym korzystaniu z eksponatów lub urządzeń znajdujących się na  ekspozycji Muzeum, w sytuacji, gdy pomoc słowna okazała się niewystarczająca, a nie można  uzyskać adekwatnej pomocy opiekuna dziecka; kontakt fizyczny przy takie pomocy powinien  ograniczyć się wyłącznie do niezbędnego minimum;  

b) niezbędnych interwencji w sytuacjach, gdy zachowanie małoletniego nosi znamiona agresji,  zwłaszcza gdy zagraża własnemu życiu lub zdrowiu, lub zagraża zdrowiu lub życiu innych osób; 

c) gdy małoletni podejmuje próby dewastacji mienia Muzeum, a przy tym nie reaguje na  polecenia słowne pracowników; niezbędne działania powinna wówczas podjąć w pierwszej  kolejności osoba, pod której opieką małoletni przebywa w Muzeum; 

d) konieczności podjęcie działań z zakresu pierwszej pomocy medycznej (działania ratunkowe  związane z udzieleniem pierwszej pomocy), zagrożenia lub paniki spowodowanej czynnikami  zewnętrznymi (pożar, intensywne zjawiska atmosferyczne, niebezpieczne zachowania osób  trzecich), konieczność ewakuacji itp. 

e) pomoc małoletniemu z niepełnosprawnością w poruszaniu się po ekspozycjach muzealnych. 

5. Kontakt fizyczny z dzieckiem musi być jawny, nieukrywany, nie może wiązać się z  jakąkolwiek gratyfikacją ani wynikać z manifestacji władzy nad dzieckiem. Jeśli pracownik będzie  świadkiem jakiegokolwiek z wyżej opisanych zachowań lub sytuacji ze strony innych dorosłych lub dzieci, zobowiązany jest zawsze poinformować o tym osobę odpowiedzialną za przestrzeganie Standardów.  

6. Wchodzenie w jakikolwiek kontakt dotykowy z małoletnim musi iść w parze z najdalej  posuniętą roztropnością i rozwagą oraz ograniczać się do niezbędnego minimum.  

7. Komunikacja werbalna z małoletnim w Muzeum nie może: 

a) wzbudzać w dziecku poczucia zagrożenia (przez groźby, wyzwiska, krzyk itp.), 

b) obniżać, niszczyć poczucia wartości (np. wyzwiska, krzyk, reakcja nieadekwatna do sytuacji,  wzbudzanie poczucia winy), 

c) upokarzać (publiczne wyszydzanie, ośmieszanie), 

d) naruszać granic (nie zachowywanie odpowiedniego dystansu, obcesowość, podteksty o  charakterze erotycznym); 

8. W obszarze równego traktowania małoletnich w Muzeum niedozwolone jest: 

a) wyłączne skupianie uwagi na wybranych dzieciach z jednoczesnym ignorowaniem potrzeb  innych (faworyzowanie), 

b) nieuzasadnione dawanie przywilejów tylko wybranym i pozbawianie ich pozostałych, c) przyzwolenie na wykorzystywanie młodszych i słabszych przez silniejszych. 

9. Wszelkie podejrzenia dotyczące nieodpowiednich zachowań pracowników lub  współpracowników Muzeum wobec dzieci i młodzieży są bezzwłocznie wyjaśniane z udziałem  osoby odpowiedzialnej za przestrzeganie Standardów.  

10. Naruszanie przez pracownika zasad kontaktów z małoletnimi, określonych w niniejszych  Standardach, stanowić będzie naruszenie podstawowych obowiązków pracowniczych z wszystkimi  wynikającymi stąd konsekwencjami zgodnie z przepisami prawa.  

§ 5 ZASADY ZACHOWANIA MAŁOLETNICH PODCZAS POBYTU W MUZEUM 

1. Podczas pobytu w Muzeum małoletni mają obowiązek przestrzegania zasad i norm  obowiązujących w Muzeum, w tym szczególności określonych w regulaminie Muzeum oraz w  niniejszych Standardach.  

2. Małoletni mają wstęp do Muzeum i przebywają w nim wyłącznie pod opieką osoby lub osób  dorosłych: opiekunów prawnych (np. rodziców) lub innych opiekunów (np. nauczycieli, opiekunów wycieczki podczas pobytu zorganizowanej grupy dzieci lub młodzieży). 

3. Odpowiedzialność za małoletnich podczas pobytu w Muzeum oraz korzystania z jego ekspozycji  ponoszą ich opiekunowie. 

4. W przypadku niewłaściwego zachowania dzieci, naruszającego zasady obowiązujące w Muzeum, osoba (osoby) sprawująca opiekę nad małoletnim zobowiązana jest niezwłocznie podjąć  odpowiednią interwencję. 

5. W zachowaniu między małoletnimi, a także między dorosłymi a małoletnimi nie może dochodzić do krzywdzenia ani do przemocy pod żadną jej formą (słowną, fizyczną, psychiczną, cybernetyczną itp.)  

6. Małoletni mają obowiązek niezwłocznego informowania opiekuna lub pracownika Muzeum  o zachowaniach łamiących zasady zachowania obowiązujące w Muzeum, w tym o zauważonych  przypadkach krzywdzenia małoletnich.  

7. W Muzeum za niedozwolone zachowania małoletnich uznaje się w szczególności: a) agresję lub przemocy w stosunku do innych osób, zwłaszcza małoletnich, b) obrażanie, upokarzanie, lekceważenie i zawstydzanie innych osób, zwłaszcza małoletnich, c) używanie wulgaryzmów, obraźliwych gestów lub niestosownych żartów, d) wypowiedzi o treści seksualnej lub czynności o charakterze seksualnym, e) nadużywanie swojej przewagi nad inną osobą, 

f) zaczepki i prowokacje fizyczne lub słowne, 

g) zmuszanie innych osób do podejmowania niewłaściwych działań, w tym przez zastraszania czy szantażowanie, 

h) fotografowanie, filmowanie i upublicznianie zdarzeń z udziałem małoletnich bez zgody ich  opiekunów, jeżeli jest wymagana zgodnie z przepisami prawa,  

i) stwarzanie sytuacji zagrażających bezpieczeństwu osób lup porządkowi na terenie Muzeum lub  narażającym na uszkodzenia majątek Muzeum, 

j) uszkadzanie eksponatów lub innego wyposażania Muzeum, korzystanie z nich niezgodnie z  przeznaczeniem lub wskazówkami pracowników Muzeum, 

k) zabór lub uszkadzanie cudzej własności, 

l) rozprowadzanie i stosowanie środków odurzających lub innych środków, których udostępnianie  nieletnim jest zabronione. 

§ 6 WYMOGI UWZGLĘDNIAJĄCE SYTUACJE DZIECI Z  

NIEPEŁNOSPRAWNOŚCIAMI  

1. Małoletni z niepełnosprawnościami utrudniającymi komunikację z personelem Muzeum  pozostają pod stałym nadzorem opiekuna. 

2. Pracownicy Muzeum w kontakcie z małoletnimi z niepełnosprawnościami zachowują  cierpliwość, odnoszą się z szacunkiem i należytą uwagą.  

3. Personel Muzeum uważnie wysłuchuje małoletniego i stara się udzielić odpowiedzi  dostosowanej do jego sytuacji związanej z niepełnosprawnością. 

4. Odpowiedzialność za małoletnich z niepełnosprawnościami podczas przebywania na terenie

Muzeum ponoszą ich opiekunowie, którzy powinnoi posiadać odpowiednie przygotowanie 

§ 7 ZASADY INTERWENCJI W PRZYPADKU KRZYWDZENIA MAŁOLETNIEGO 

1. Pracownicy Muzeum w swojej pracy kierują się przepisami prawa i działają na rzecz ochrony  dzieci przed krzywdzeniem. 

2. Pracownicy Muzeum zwracają uwagę na każdy przejaw czy podejrzenie krzywdzenia  małoletnich. 

3. W przypadku stwierdzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego  pracownik Muzeum zobowiązany jest do natychmiastowego poinformowania o tym bezpośredniego przełożonego, osobę odpowiedzialną za Standardy lub Zarząd Muzeum. W przekazywanej  informacji Pracownik: 

a) przedstawia formy i okoliczności krzywdzenia, które zaobserwował lub których wystąpienie  podejrzewa, 

b) informuje o zachowaniach i wypowiedziach dziecka, które wskazują na jego krzywdzenie. 

4. Z przebiegu każdej interwencji w celu ochrony małoletniego sporządza się kartę interwencji,  której wzór stanowi załącznik do niniejszych Standardów.  

§ 8 ZASADY POSTĘPOWANIA W PRZYPADKACH ZAGROŻENIA ŻYCIA LUB  ZDROWIA MAŁOLETNIEGO  

W przypadku podejrzenia, że życie małoletniego jest zagrożone lub grozi mu uszczerbek na  zdrowiu, każdy pracownik Muzeum ma obowiązek niezwłocznie poinformować o tym fakcie  właściwe służby dzwoniąc pod numer alarmowy 112.  

§ 9 ZASADY POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU KRZYWDZENIA MAŁOLETNIEGO  PRZEZ PRACOWNIKA 

1. W sytuacji powzięcia informacji przez pracownika Muzeum, iż dziecko jest krzywdzone, lub  zgłoszenia takiego faktu przez dziecko lub jego opiekuna dziecka, pracownik Muzeum posiadający  tą informację ma przekazania tej informacji osobie odpowiedzialnej za Standardy bezpośredniemu  przełożonemu lub oraz Zarządowi.  

2. Pracownik podejrzany o krzywdzenie dzieci zostaje niezwłocznie odsunięty od wszelkich form  kontaktu z małoletnimi do czasu wyjaśnienia sprawy. 

3. Osoba odpowiedzialna za Standardy wraz z zespołem interwencyjnym powinna zbadać  wszystkie okoliczności sprawy, jeśli to możliwe wysłuchać małoletniego, jego opiekuna oraz  pracownika podejrzanego o krzywdzenie małoletniego, a także inne osoby mogące mieć wiedzę o  zaistniałej sytuacji. 

4. Zespól interwencyjny podejmuje decyzję co do dalszego postępowania.

5. W przypadku gdy w toku interwencji zostanie powzięte podejrzenie, że doszło do popełnienia  przestępstwa na szkodę małoletniego, Zarząd we współpracy z zespołem interwencyjnym sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje do organów ścigania.  prokuratury. 

6. Jeżeli zostanie jednoznacznie stwierdzone, że pracownik dopuścił się wobec małoletniego innej  dowolnej formy krzywdzenia, innej niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę, Zarząd podejmuje decyzję o zastosowaniu odpowiednich działań względem pracownika, przewidzianych w Kodeksie  pracy i innych przepisach prawa. 

§ 10 ZASADY POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU KRZYWDZENIA MAŁOLETNIEGO  PRZEZ OSOBĘ NIEBĘDĄCĄ PRACOWNIKIEM MUZEUM 

1. W przypadku gdy zgłoszono krzywdzenie małoletniego przez osobę niebędącą pracownikiem  Muzeum, osoba odpowiedzialna za Standardy przeprowadza w miarę możliwości rozmowę z  małoletnim, jego opiekunem (chyba że zgłoszenie dotyczy krzywdzenia przez opiekuna) oraz inne  osoby mogące mieć wiedzę o zaistniałej sytuacji.  

2. Osoba odpowiedzialna za Standardy zwołuje spotkanie zespołu interwencyjnego, przekazuje  wszelkie ustalenia dotyczące sprawy celem podjęcia decyzji co do dalszego postępowania. 

3. W przypadku, gdy z przeprowadzonych ustaleń wynika, iż opiekun małoletniego zaniedbuje  jego potrzeby psychofizyczne lub rodzina małoletniego jest niewydolna wychowawczo, należy  poinformować właściwy ośrodek pomocy społecznej o potrzebie pomocy rodzinie. 

4. W przypadku, gdy z przeprowadzonych ustaleń wynika, że w stosunku do małoletniego  stosowana jest przemocy i zaniedbania ze strony rodziny należy powiadomić właściwy ośrodek  pomocy społecznej o konieczności wszczęcie procedury „Niebieskiej Karty”.  

5. W przypadku, gdy wobec małoletniego popełniono przestępstwo sporządza się zawiadomienie  o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje do organów ścigania. 

§ 11 ZASADY POSTĘPOWANIA W PRZYPADKU KRZYWDZENIA MAŁOLETNIEGO  PRZEZ INNEGO MAŁOLETNIEGO  

1. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko przebywające w Muzeum  osoba odpowiedzialna za Standardy wraz z zespołem interwencyjnym dokonuje wszelkich ustaleń  dotyczących zaistniałej sytuacji krzywdzenia małoletniego.  

2. Należy przeprowadzić rozmowę z małoletnim podejrzanym o krzywdzenie i jego opiekunami,  oddzielnie z małoletnim poddanym krzywdzeniu i jego opiekunami, a także innymi osobami  mogącymi mieć wiedzę o zaistniałej sytuacji. 

3. W trakcie interwencji należy upewnić się czy dziecko podejrzewane o krzywdzenie nie jest  samo krzywdzone przez opiekunów, innych dorosłych lub innych małoletnich. W przypadku  potwierdzenia takiej okoliczności należy podjąć interwencję także w stosunku do tego dziecka. 

4. W przypadku gdy w toku interwencji zostanie powzięte podejrzenie, że doszło do popełnienia  przestępstwa na szkodę małoletniego, Zarząd we współpracy z zespołem interwencyjnym sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje do organów ścigania.  

§ 12 PLAN WSPARCIA DZIECKA  

Muzeum nie prowadzi działalności w zakresie opieki nad małoletnimi oraz nie zatrudnia  specjalistów, którzy mogliby samodzielnie przygotować plan wsparcia dziecka pokrzywdzonego. W związku z tym w przypadku stwierdzonego krzywdzenia małoletniego przygotowanie oraz  wdrożenie planu wsparcia małoletniego należy do właściwych instytucji w tym zakresie, które  zostały zawiadomione przez Muzeum. 

§ 13 OCHRONA WIZERUNKU DZIECI  

1. Muzeum zapewnia najwyższe standardy ochrony danych osobowych małoletnich zgodnie z  obowiązującymi przepisami prawa oraz wewnętrzni dokumentami dotyczącymi przetwarzania i  ochrony danych osobowych. 

2. Muzeum dba o bezpieczeństwo wizerunku dzieci poprzez: 

a) uzyskiwanie pisemnej zgody rodziców/opiekunów prawnych na wykonanie i publikację zdjęć  lub nagrań dla celów Muzeum (informacyjnych lub marketingowych), 

b) zapewnienie, że przy zdjęciach / nagraniach nie będą podawane dane identyfikujące dziecko,  

c) starania, aby zdjęcia / nagrania przedstawiały dzieci w grupie, a nie pojedynczo, koncentrując się na wykonywanych przez nie aktywnościach, a nie na ich wizerunku. 

3. Pracownicy Muzeum nie utrwalają ani nie umożliwia osobom trzecim, w tym mediom,  utrwalania wizerunku małoletniego bez pisemnej zgody opiekuna małoletniego. 

4. Za wykonywanie zdjęć lub nagrań przez samych małoletnich podczas ich wizyty w Muzeum oraz za spełnienie wymagań co do uzyskania zgody innych osób na utrwaleni ich wizerunku  odpowiedzialność ponoszą ich opiekunowie małoletnich.  

5. Zgodnie z art. 81 ust. 2 pkt 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych jeżeli wizerunek  małoletniego stanowi jedynie szczegół całości, takie jak zgromadzenie, krajobraz, impreza  publiczna, zgoda opiekunów na utrwalanie wizerunku małoletniego nie jest wymagana. 

6. Muzeum przechowuje materiały zawierające wizerunek dzieci w sposób zgodny z prawem. 

7. Zabronione jest używanie przez pracowników Muzeum osobistych urządzeń rejestrujących (tj.  telefony komórkowe, aparaty fotograficzne, kamery) w celu rejestrowania wizerunków osób  małoletnich, przebywających w Muzeum. 

§ 14 ZASADY KORZYSTANIA Z URZĄDZEŃ ELEKTRONICZNYCH Z DOSTĘPEM DO  SIECI INTERNET

1. Na terenie Muzeum dostęp małoletniego do Internetu możliwy jest za pomocą sieci WIFI  publicznie dostępnej na terenie Muzeum. W tym przypadku opiekunowie małoletnich ponoszą  odpowiedzialność za ich aktywność w sieci. 

2. W przypadku swobodnego korzystania z sieci WIFI, Muzeum nie bierze odpowiedzialności za treści przeglądane przez małoletnich. Odpowiedzialność ponoszą opiekunowie małoletnich. 

§ 15 ZASADY PROWADZENIA DOKUMENTACJI ORAZ PRZEGLĄD I AKTUALIZACJA STANDARDÓW OCHRONY 

1. Każde zgłoszenie zdarzenia przeciw dobru małoletniego utrwalane jest w karcie interwencji oraz  ewidencjonowane w rejestrze interwencji.  

2. Rejestr interwencji prowadzi i przechowuje osoba odpowiedzialna za realizację Standardów  Ochrony Małoletnich w Muzeum. 

3. Rejestr ma także charakter dowodowy, do którego wgląd mają na mocy prawa odpowiednie  organy.  

4. Skrócona wersja Standardów publikowana jest na stronie internetowej Muzeum (w odrębnej  zakładce). 

5. Standardy Ochrony Małoletnich podlegają aktualizacji minimum raz na dwa lata. Proces ten jest  inicjowany przez osobę realizującą Standardy Ochrony Małoletnich. Pod uwagę należy wziąć  zgłoszenia dokonywane przez pracowników w okresie od ostatniej aktualizacji. 

6. Aktualizacja jest wprowadzona zarządzeniem Zarządu Muzeum. Pracownicy muszą zostać  poinformowani o najważniejszych zmianach w Standardach, jednak bez wymogu ponownego  składania oświadczeń o zapoznaniu się ze Standardami. 

§ 16 ZASADY ZAPOZNAWANIA PRACOWNIKÓW ZE STANDARDAMI 

1. Każdy z pracowników i współpracowników, którego praca stwarza możliwość kontaktu z  dziećmi lub młodzieżą zapoznaje się obowiązującymi Standardami Ochrony Małoletnich, co  potwierdza w pisemnym oświadczeniu przed rozpoczęciem wykonywania pracy. Pracownicy  poświadczają to oświadczeniem w momencie podpisania umowy. 

2. Pracownicy podmiotu świadczącego usługi na rzecz Muzeum, którzy przy tych usługach mają  kontakt z dziećmi lub młodzieżą, są zapoznani ze Standardami przed rozpoczęciem wykonywania  tych usług. Zobowiązanie do weryfikacji pracowników i odpowiedzialność za dokumentowanie  tego procesu zgodnie z ustawą spoczywa na danym podmiocie, który potwierdza spełnienie  wymogów ustawy w tym zakresie w umowie lub odrębnym oświadczeniu. 

§ 17 OSOBA ODPOWIEDZIALNA ZA REALIZACJĘ STANDARDÓW, ZESPÓŁ  INTERWENCYJNY 

1. Osobę (lub osoby) odpowiedzialną za realizację Standardów wyznacza Zarząd Muzeum.  2. Osoba ta jest odpowiedzialna za: 

a) przyjmowanie wszystkich zgłoszeń od pracowników i współpracowników o podejrzeniu  krzywdzenia małoletnich,  

b) monitorowanie realizacji Standardów,  

c) reagowanie na sygnały naruszenia Standardów ochrony małoletnich w Muzeum,  d) przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielenie mu wsparcia, e) przygotowanie personelu/pracowników do stosowania Standardów, 

f) rekomendację zmian, dbanie o umieszczenie Standardów w widocznym miejscu, 

3. Zarząd Muzeum powołuje Zespół interwencyjny (zwany dalej „Zespołem”). W jego skład  wchodzi osoba odpowiedzialna za realizację Standardów oraz inne osoby, wyznaczone przez  Zarząd. 

4. Osoby wchodzące w skład Zespołu reagują bezpośrednio w momencie zgłoszenia  jakichkolwiek zagrożeń wobec dzieci. Są też uprawnione, po uprzedniej konsultacji z Zarządem, do zgłoszenia naruszeń odpowiednim organom lub instytucjom, zajmującym się ochroną lub opieką  nad małoletnimi. 

5. Zespół podejmuje działania w składzie co najmniej 2 osób, które są obecne w pracy podczas  danego zdarzenia. Osoby powołane w skład Zespołu są uprawnione do wzajemnego zastępowania  się podczas nieobecności w pracy albo w sytuacji, gdy zgłoszenie dotyczy osoby wchodzącej w  skład Zespołu. 

§ 18 UDOSTĘPNIANIE STANDARDÓW  

1. Muzeum udostępnia obowiązujące Standardy (w wersji pełnej i skróconej) na swojej stronie  internetowej:www.muzeumiluzjiwr.pl a także umieszcza skróconą wersję, przeznaczoną dla  małoletnich i ich opiekunów w widocznym miejscu przy recepcji przy wejściu do Muzeum.  

2. Pełna, pisemna wersja Standardów znajduje do wglądu w biurze Zarządu Muzeum oraz w  recepcji przy wejściu do Muzeum. 

§ 19 POSTANOWIENIA KOŃCOWE 

1. Standardy wchodzą w życie z dniem ich przyjęcia i ogłoszenia przez Zarząd Muzeum. 2. Zmiany Standardów dokonywane są także przez Zarząd Muzeum.  

Wrocław, dnia 10.08.2024 r. 

Zarząd Muzeum Iluzji we Wrocławiu